Sıcaktan mıdır nedir herkese bir haller oldu. Böyle bir erimişlik, yumuşaklık, sinir sinir sakinim ben tavırları, konuşurken kanı arabasının arkasında kalma modu… Sonra siz bu hallerden bu yavaşlıktan bu sakinimlerden sıkılma kıvamına gerilerek gelip; daha hızlı, daha seri olma çabasına başlamak zorunda kalırsınız ki bu sefer höst yerine yumuşatılmışıyla kendinize getirilirsiniz. “Yavaş, sakin” … Herkes de mi bu ruh hali olur? Herkes mi bu kadar sakin olur? Hayır, insanı kendisi ile çelişkiye düşürür bu ortam. Çekindim yeminle bir an bile olsa utanarak diyorum bir an bile olsa acabada kaldım. Ama anladım ki bu yazın popüler kıvamı bu. Korkulacak bir şey yok. Her yeniliği kucaklayamadığım için endişe ettiğime karar verdim. Ee geçen yaz da panik atak krizleri vardı. Kiminle oturup konuşsanız doktorunun koyduğu panik atak teşhisinden bahsediyordu. Genci, yaşlısı, ergeni, ergeni bitmiş ama o kıvamla az daha takılayım ruhuna sahip çıkan o aralarda ki herkesi kapsıyordu. Panik ataklılar arasında son dereceli neşemle göze gelip panik ataklara tutulma korkusu yaşamıştım yemin ederim. O yılın bedduası İsmail’den sonra panik ataklara gelesin idi. Neyse ki şöhretinin büyüsüne kapılmadan şükür halime tavırlarımla geçti sezon olarak hayatımdan. Hatırlıyorum ondan önce de stres altımdayım dönemi vardı. Geriye doğru gittiğimizde her yıla bir ruh hali bulabilmişiz. Zaten dünde direk isim yerine sosyal medya demek istiyorum daha afili oluyormuş öyle dediler, sosyal medyada da bu konuşmanın büyük bir kısmının özetini geçtim. Ya düne kadar panikli ataklı stresli gerginli günler geçiriyorduk da birden bire bu sakin ruh hali pek yadırganacak türden değil mi? Yavaş ve sakinim ben zaten. Ama askerim öldüğü için, bir evladını verdiği topraklara yeniden bir evladını gönderen ana için, google amcayla yaşadığım iletişim için, ilişme yasak baskısı için, her gün sebepsiz şiddet görenler için, çocuklar için ve daha bir çok madde için de sakin olamıyorum. Aman eksik olsun o sakinlik ben bildiğim gibi gayet iyiyim…
0 yorum:
Yorum Gönder